Meerssens Mannenkoor in de kijker
2e Tenor Paul Caris: van meewandelen naar meezingen
Wanneer ik op de bel druk in Ulestraten verneem ik al gauw wat gezang aan de andere kant van de deur. Met gezang ontvangen worden: het kan je als reizende reporter van het Meerssens Mannenkoor wel eens minder vergaan.
De deur zwaait open en ik word hartelijk verwelkomd door Paul Caris, sinds een goed jaar lid van ons koor. Paul is op 17 oktober 1946 in Maastricht geboren als 5e kind in een gezin van 7 kinderen waarvan 2 meisjes en 5 jongens. Het was een familie waar muziek inzat, zij het meer instrumentaal dan zingend. Zo'n 10 familieleden speelden kortere of langere tijd bij de Koninklijke Harmonie Maastricht, beter bekend als "De Keuninklikke" of "De Aw" en inmiddels in 2013 gefuseerd tot Koninklijke Harmonie Ster van Maastricht. Paul was daar van zijn 14e tot zijn 19e tamboer, een bloeiperiode van de Harmonie.
Wél gezongen werd er op de Lagere School die Paul bezocht, de Gondulphusschool aan de Hertogsingel. Daar was het zangonderricht in handen van de befaamde Jo Bannier, die ook geruime tijd 2e dirigent van de Mastreechter Staar was en als dirigent van de Beeker Liedertafel in de jaren vijftig triomfen vierde. Toen wij vorig jaar bij het Oogstdankfeest in Berg aan de Maas aantraden met het bekende Zeeroverslied (Wij zijn de heersers der aard!) riep dat bij Paul herinneringen aan zijn kinderjaren op. Ook met meester Bannier werd dat lied al gezongen.
Na de Lagere School ging Paul naar de Ambachtschool, afdeling autotechniek, en vond vervolgens een eerste baan bij autobedrijf Feijts. Daar bleek op de administratie een leuk meisje te werken die Paul's hart stal. Dat was zijn latere echtgenote Ria, die inmiddels gezellig bij ons gesprek is aangeschoven. Omdat Paul en Ria het verstandiger vonden de kat niet al te zeer op het spek te binden zocht Paul al gauw een andere job en vond die in eerste instantie bij de ijzerhandel van de Gebrs.Vogel waar hij in de verkoop en de buitendienst terechtkwam. Dat bedrijf werd, met Paul, in 1992 verkocht aan de firma Van der Schoot uit Tilburg en dat ging na enige jaren op in Destil waar Paul tot zijn pensionering filiaalhouder van de vestiging Maastricht was. Ook Ria bleef nog vele jaren met plezier werken, eerst bij C&A en later bij Schoonbrood.
Inmiddels waren Paul en Ria in 1969 getrouwd en kregen in 1970 dochter Joyce die inmiddels met haar man Jean-Jacques in Bunde is neergestreken en de moeder is van de 2 kleinkinderen Danique en Quinten.
Bij Paul bleef de muziek trekken en op een gegeven moment schafte hij een elektronisch orgel aan. Maar na verloop van tijd raakte dat toch weer wat op de achtergrond en op een gegeven moment werd het instrument van de hand gedaan. Maar zo heeft hij wel leren noten lezen.
In 1992 verhuisden Paul en Ria naar Ulestraten. Zij aardden daar onmiddellijk. Ria vond tijd voor haar grote hobby, het schilderen, en sloot zich aan bij de Vrije Schilders. Paul maakt van hier uit bij mooi weer tochtjes op zijn BMW-motor en vond onder meer aansluiting bij de woensdagmiddagclub die hij schertsend aanduidt als "de Wijze Grijzen" en die overigens ook nog wel een paar andere bijnamen schijnt te hebben in de wandelgangen. Van dit beweeglijke gezelschap maken onder meer de leden van ons koor Jo Smeets en Sjef Dohmen deel uit en zo is Paul bij ons koor terechtgekomen. Niet omdat er op die woensdagmiddagen zoveel gezongen wordt, maar er wordt wel enthousiast over het zingen bij het koor gesproken. "Kom toch ens luustere Paul, det is ech get veur dich". En vooral Sjef kan dat behoorlijk dwingend blijven herhalen! Dat heeft Paul dus op zekere maandagavond gedaan en het bleek waar te zijn: het sprak hem aan, hij vond het leuk en hij is gebleven. Met veel plezier volgt hij de repetities, zingt vooral met graagte de negrospirituals en hij kijkt met groot genoegen terug op de buitengewoon geslaagde koorreis naar Asschaffenburg, een gebeurtenis om niet gauw te vergeten. En ook de 3e helft ervaart hij als een aangename invulling van een stukje maandagavond.
En zo zie je maar weer: je bent nooit te oud om met koorzang te beginnen.

Karel Majoor