Mathy Bleize: de Limburgse Elvis
Op 9 januari 1941 werd aan de Meerssenerweg in Maastricht Mathy Bleize geboren. (Op de kop af 6 jaar en 1 dag na de geboorte van de King of Rock, die immers op 8 januari 1935 in Memphis ter wereld kwam.)
Vader Bleize werkte aanvankelijk in de bouw en vond later werk bij de gemeente Maastricht. Moeder zorgde voor het huishouden dat verder nog uit een dochter bestond. Op mijn vraag waar de muziektalenten vandaan komen vertelt Mathy dat hij zich zijn moeder als altijd zingend herinnert. (Moeder Peeters zong!) In haar repertoire zaten liedjes als “Hij is naar de Oost gegaan” en “Laat maar waaien”.
Mathy ging naar de lagere school op de Wittevrouwenschool, waaraan hij geen zangherinneringen heeft. Daarna zou hij naar de MULO gaan, maar daar was meneer Otten directeur en daar had hij grote floep voor. Dus werd het de Ambachtschool en zat hij op de bankwerkersopleiding, al werd al snel duidelijk dat dit bij hem niet in de genen zat. Na de Ambachtsschool kreeg hij een eerste baan bij de Céramique, waar hij het een jaar volhield.
Maar inmiddels was ook de muziek een serieus onderdeel van Mathy’s leven gaan uitmaken. Mathy’s vader was trommelaar bij St.Joep (in de wandelgangen vaak beter bekend als St.Zoep) en toen Mathy zo’n jaar of elf, twaalf was bracht Papa op zekere dag een oude trekharmonica mee. Mathy ging op les bij meneer Kikken en hij bleek een talentvolle leerling. Al gauw kreeg hij een echte accordeon en zo rond 1956 ging hij meedoen aan muziekwedstrijden met als hoogtepunt het behalen van het kampioenschap van België in zijn leeftijdscategorie. Het precieze jaar weet Mathy niet meer, maar het vormde ook de opmaat voor een carrière als (semi)beroepsmuzikant.
Hij vormde met 4 andere muzikanten het orkest “Maddy and the Vampires”. Daarmee verdiende hij met een avond optreden net zoveel als met een week werken bij de Céramique. Daar hield hij het sowieso niet zo lang meer uit. Hij ging aan de slag bij sportzaak Ritzenboer als manusje van alles, maar zijn loopbaan als muzikant werd toch steeds belangrijker. Een stimulerende impuls vormde zijn uitverkiezing als Limburgse Elvis tijdens een song contest in Waubach in 1958.
“Maddy and the Vampires” werd begin jaren zestig in wat andere samenstelling omgevormd tot “The Rockets”. Gemiddeld trad Mathy wel zo’n 12 keer per maand op, overal in de provincie, en ook in België. In 1962 kwam hij zo de 19-jarige Ria Vrancken tegen. Er werd gewinkt en geswingd zoals ze het, nu nog naglunderend, samenvatten. Maar hun band werd ook op bijzondere wijze versterkt doordat ze in 1962 als meerijders gewond raakten in een zwaar auto-ongeluk. Ze trouwden in 1967 en kregen een dochter Modesty die werkzaam is als stewardess bij de KLM.
In 1963 veranderde Mathy van baan. Nederland kreeg aardgas en daarvoor moesten geisers en dergelijke omgebouwd worden en dat ging Mathy doen. In datzelfde jaar 1963 trad Mathy (en nu met zijn artiestenvoornaam Maddy) toe tot de “Mosam Skiffle Group”, die verder bestond uit Math Vrijens, Fred Limpens, Pie Limpens en Jean Innemee. En in datzelfde jaar, op 29 juni 1963, vond het eerste optreden plaats van “The Walkers” waarin naast Maddy en Jean Innemee, Leo Steinbusch, Adrie Coenen en Henny Lipsch zaten. In 1967 werden “The Walkers” beroeps. Mathy maakte er tot 1977 deel van uit, een periode die heel wat hoogtepunten kende. In dat verband mag niet onvermeld blijven het nummer “There is no more corn on the brasos” een skiffle nummer dat door Johnny Hoes op de plaat werd uitgebracht en een hit werd in 1970. Ook wonnen “The Walkers” samen met de “Classics” en “Rainbow” in 1976 het eerste Limburgse Vastelaovends Leedjesconcours met het nummer “Van Eijsde tot de Mookerhei”, een liedje van Jean Innemee en Bert Salden.
Het waren turbulente en hectische jaren en voor geïnteresseerden zou ik willen aanraden eens wat rond te neuzen op internet waar nog wel het een en ander meer te vinden is. Maar in dit kader zou dat wat te ver voeren.
Na 1977 vormde Mathy samen met Matty Eikenboom een muzikaal duo, “de Matty’s”, waarmee hij tot 2000 regelmatig optrad en met wie hij ook nu nog wel eens een vastelaovesliedje maakt.
En omdat het zingen blijft trekken liet hij zich overhalen door Wiel Dolmans en Jo Prikken om lid van Meerssens Mannenkoor te worden. Van dat besluit heeft hij nog geen moment spijt gehad. Hij is zeer te spreken over de bevlogenheid en muzikale kwaliteit van onze dirigent, hij geniet van de mooie koorklank en hij roemt de fijne sfeer. En ook de gevarieerdheid van het repertoire spreekt hem aan. En ons koor maakt inmiddels ook kennis met de speciale kwaliteiten van Mathy door zijn bongo-begeleiding, samen met Sjef Dohmen, van ons nieuwe nummer Gabi Gabi.
Ik neem, kortom, afscheid na een boeiend gesprek van een tevreden koorlid die me ook nog verrast met een recente CD van het duo M&M met de titel “Vaan alles get” en die mij op de valreep nog toevertrouwt dat de vreugde van hem en Ria ook wordt gevormd door hun kleinzoon Colin van 8 die inmiddels de traditie lijkt te gaan voortzetten met bevlogen aanvallen op de drums!
Karel Majoor