Verslag Dodenherdenking 2023

Details

Hits: 20

Meerssens Mannenkoor bij dodenherdenking

Op een mooie lentedag in mei heeft het Meerssens Mannenkoor weer een rol gehad bij deze indrukwekkende ceremonie. Rond half acht begon deze, onder een, inmiddels wat gesluierd zonnetje. De terrassen op de Markt waren goed gevuld met vrolijke, etende en drinkende mensen. Op weg naar de ceremonie hield ik mijn hart vast. Zou dat wel goed gaan, met name bij de 2 minuten stilte.

Na tweemaal een Andante door een samengestelde harmonie/fanfare uit Bunde en Ulestraten en toespraken op het binnenterrein, verplaatste de ceremonie zich ook dit jaar weer naar de Vredeskapel. Daar volgde het halfstok hijsen van de vlag, werden de namen genoemd van de slachtoffers uit Meerssen, gevolgd door een Taptoe en kranslegging. Dan de 2 minuten stilte. Die waren ook stil. Ook op de terrassen. Maar niet helemaal. Oekraïense kinderen bij de Gansbeek school speelden lekker door. Niet echt storend. Wel symbolisch. Zij kunnen hier, ver van het oorlogsgeweld, weer even kind zijn. Tijdens de 2 minuten stilte kwam bij mij een liedtekst van Toon Hermans boven: “Dit is een land en een wereld om lief te hebben. Dit is het paradijs en we hebben het paradijs in eigen hand. Maar we kunnen het niet laten om elkaar af en toe eens flink te haten en dan steken we ons paradijs in brand”. Wrange realiteit.

Daarna volgde het Wilhelmus door de fanfare en het Meerssens Mannenkoor. Gevolgd door een indrukwekkend gedicht, op uitstekende manier voorgelezen door een leerlinge van Stella Maris. Toen moesten wij echt laten horen waarvoor we daar waren. Het Meerssens Mannenkoor bracht “Dobra Noc” van S.Ogurkowski a capella ten gehore: een Pools avondgebed voor de levenden, maar ook voor de overledenen, met de wens in vrede te kunnen rusten. Persoonlijk vond ik het jammer dat een beschikbare Duitse strofe niet ook gezongen werd in verband met mogelijke gevoeligheden. Maar de tekst daarvan is voor de toehoorders wel toegankelijker.

De plechtigheid werd afgesloten met kransleggingen door basisschool leerlingen en een bloemenhulde. Het Meerssens Mannenkoor sloot af met het Limburgs Volkslied “Waar in ’t bronsgroen eikenhout”. Ik kreeg niet de indruk dat dat een publieke meezinger is geworden. Jammer. Misschien een puntje voor een komend optreden op de Markt in het kader van de zomerfeesten?

Joop Kneepkens