Hoe gaat het met Leon Dijkstra?

Begin van dit jaar werden we opgeschrikt door alarmerende berichten over de gezondheid van onze onvolprezen begeleider Leon Dijkstra. Hij verzeilde in het ziekenhuis, niet vanwege Corona overigens, onderging een zware operatie en wat later kregen we gelukkig signalen dat het allemaal de betere kant opging. Maar ik vroeg me toch af wat hij allemaal had meegemaakt, hoe dat allemaal zo gekomen was en hoe hij er nu voorstond, dus ik besloot Leon te bellen en te vragen of hij daar met me over wilde praten, zodat ik daar over kon schrijven in De Geulecho. Leon ging daar hartelijk op in en zo zat ik een paar dagen later al, op 11 maart bij hem in Brunssum aan een gastvrije tafel.

Tot mijn vreugde kon ik allereerst vaststellen dat Leon er zeer gezond en vitaal uitzag en na hem daarmee te hebben gelukgewenst vroeg ik hem of hij er voor in was gedetailleerd zijn verhaal te doen, zodat anderen daar eventueel ook hun voordeel mee zouden kunnen doen in voorkomend geval en hij verklaarde zich daartoe zonder voorbehoud bereid.

Leon, die op 3 september overigens 54 jaar hoopt te worden, voelde de afgelopen 4 jaar bij tijd en wijle onbestemde klachten, met name tijdens zijn regelmatige fitness-oefeningen, zoals licht in het hoofd, pijn in zijn middenrif, duizelingen. Zijn huisarts nam een ECG waarbij zich wat hartoverslagen manifesteerden en ook had Leon af en toe buikklachten, zodat de huisarts besloot tot een verdere zoektocht. Daarbij werd allereerst vastgesteld dat Leon niet tot een risicogroep behoorde, zijn BMI was (en is) perfect en ook is er geen sprake van erfelijke belasting. Dus werd besloten Leon via een fietstest aan een inspannings-ECG te onderwerpen. Gaande dat onderzoek manifesteerde zich een zuurstoftekort in zijn hart en werd hij met spoed per ambulance naar het ziekenhuis in Heerlen gebracht. Bij de katheterisatie werd vastgesteld dat er geen sprake was van een infarct, maar dat de splitsing van een hoofdslagader ernstig vernauwd was. Omdat het niet mogelijk was deze door een dotteringreep en het plaatsen van een stent te verhelpen, bleek een bypass operatie noodzakelijk.

Maar toen dreigde Corona roet in het eten te gooien. Voor een dergelijke operatie is een dag op de Intensive Care verblijven noodzakelijk en die bedden zijn schaars in deze tijd. Na 1 dag hartbewaking en 7 wachtdagen in het ziekenhuis van Heerlen kon dan toch de operatie in Maastricht plaats vinden, iets waar Leon, die zich in rustsituatie prima voelde, niet tegen opzag. Na een operatie van ruim 4 uur, waarbij 3 bypasses werden aangebracht, deden zich aanvankelijk nog bloeddruk problemen voor, waardoor Leon nog twee dagen op Intensive Care doorbracht. Daarna zette het herstel zich goed door. Leon krijgt beperkt medicatie, hij voelt zich goed, al is hij wel wat sneller vermoeid en zijn borstkas is nog gevoelig. Maar met begeleide therapie een keer per week en verdere veel eigen oefeningen voelt hij zijn conditie gestaag verbeteren..

Voor Leon’s echtgenote, die zelf ook in de zorg werkt, zijn het wel zware weken geweest, maar samen hebben ze zich er moedig doorheen geslagen, waarbij het feit dat het hele korenwezen platligt in zekere zin voor Leon persoonlijk een klein geluk bij het ongeluk is geweest. Naast ons koor is Leon nog vaste begeleider van diverse andere koren en begeleidt hij ook verschillende solisten. Om in vorm te blijven zit hij dagelijks achter zijn piano voor een uitgebreid repertoire variërend van impromptus van Frédérique Chopin tot en met Disneysongs. Piano spelen gaat weer als vanouds. Gelukkig hebben ze er in Maastricht rekening mee gehouden dat hij pianist is en zijn tijdens de operatie handen en armen ontzien. Hij hoopt dan ook spoedig weer aan de slag te kunnen, daarbij gesterkt en aangemoedigd door de vele, vele opbeurende reacties vanuit de Limburgse korenwereld.

Leon, bedankt voor dit openhartige gesprek, een voorspoedig verder herstel gewenst en hopelijk tot binnenkort weer bij de repetities en uitvoeringen van Meerssens Mannenkoor.