VRIJHEID GEDENKEN EN VIEREN IN MEERSSEN ANNO 2024

Het weer was geweldig. De zon scheen. De terrassen op de Markt zaten lekker vol. Vijf mei 2024. 79 jaar geleden werden we in Nederland weer vrij van de Duitse bezetting. Tijd voor een feestje. En een feestje werd het in de voormalige Synagoge van Meerssen.

Klokslag drie uur opende het Meerssens Mannenkoor onder leiding van John Gerits en pianist Leon Dijkstra het Vrijheidsconcert met een eerste drieluik : “Kodosh” (Veldman), “Be still my soul” (Finlandia) en “Ave Maria” (Giulio Caccini).

De Stichting Synagoge Meerssen, in de persoon van Marc Schats, had daarvoor een volle Synagoge welkom geheten. Een bijzonder woord van welkom ging uit naar onze Burgemeester, mevrouw Clermonts. Zij refereerde kort aan de Herdenking van de Slachtoffers de avond ervoor bij de Vredeskapel. “De verhalen achter onze Meerssense oorlogsslachtoffers blijven binnen komen. En mogen we niet laten wegdrukken door de gruwelijkheden in onze huidige wereld”. “Onze Meerssense slachtoffers roepen ons elk jaar op het ontmenselijken en het aantasten van ieders vrijheid te blijven bestrijden”.

Spreekstalmeester Sjef Dohmen kondigde met “lust opwekkende” informatie en veel plezier het tweede drieluik aan ”Thank you Lord” ( Meindert de Jong), “I know the Lord is watching me” (Mozart) en “Hawa Nagila” (arr Rob Waltmans).

Het derde drieluik bestond uit Wishing you were here again (Phantom of the Opera), “Prayer for Ukraine”(Oleksandr Konyski) en “Exodus Song”(Ernest Gold).

Afgesloten werd met “When the saints go marching in” (Denys Hood), “Mien Limburgs Landj” (Schintaler) en “Danke Schön”(Eric Hein) .

Ondanks waarschuwingen vooraf “stond het publiek op de banken” en scandeerde minutenlang “zu gabe, zu gabe”. Pas na “Mala Moja” (Arnold Kempkens) keerden de rust en de veilige zitposities weer terug.

Bestuurslid Hub Vrancken dankte Burgemeester, de Stichting Synagoge Meerssen en alle aanwezigen voor hun komst, aandacht en blijken van waardering.

“Het vieren van onze herkregen vrijheid in deze ambiance was weer een feestje”.

Jos Kester